ทำตัวเป็นคนไม่มีหลักลอย หนักไม่เอาเบาไม่สู้ สาวตั้งกระทู้ถามในพันทิป บอกตั้งใจเป็นแม่ม่ายตั้งแต่อายุน้อยๆ ท้อไม่อยากทนเพราะมีผัวไม่เอาถ่าน ถามคนมีประสบการณ์ควรจะทำไงดี

(เป็นเพียงภาพประกอบเท่านั้น)

 

 

    สมาชิกเว็บไซต์พันทิปหมายเลข 4184986  ตั้งกระทู้ ถ้ามีสามีแบบนี้จะจัดการอย่างไรดี สามีไม่เอาถ่าน โดยเธอระบุว่า เราเป็นคุณแม่มือใหม่เพิ่งมีลูกน้อย และอายุก็ไม่มาก อยากจะจัดการปัญหาชีวิต มีคำตอบในใจอยู่บ้างแล้วว่าควรจะทำยังไง

(เป็นเพียงภาพประกอบเท่านั้น)

 

 

    ทั้งนี้ เรากับสามีแต่งงานกันมาได้ประมาณ 3 ปี มีลูก 1 คน ตอนนี้ 2 ขวบกว่าแล้ว เรารักกันตั้งแต่เรียน เรียนจบก็แต่ง และมีลูก โดยทางบ้านสามี มีฐานะมากในละแวกบ้าน มีอาชีพเกษตรกร อยู่กันแบบกงสี มีหลายครอบครัวในบ้านหลังนั้น สามีเราเป็นหลานชายคนแรก จึงเป็นที่รักมากๆ ในครอบครัวนั้น ตามใจทุกอย่าง เริ่มเข้าเรื่องที่เราหนักใจ สามีแต่งเข้ามาอยู่บ้านเราค่ะ

(เป็นเพียงภาพประกอบเท่านั้น)

 

 

    - แรกๆ เรียนจบก็ไปหางานทำปกติ แต่เงินไม่เคยถึงมือเรา เพราะเอาไปแทงบอล

    - ทำได้ไม่นาน เหตุผลเพราะไม่อยากเป็นลูกน้องใคร ไม่ชอบให้ใครออกคำสั่ง บ้านข้ามีตังค์อีโก้เลยสูง ทำที่ไหนก็ออกจากงาน จนปัจจุบันไม่ได้ทำ

    - ลูกไม่เคยช่วยเลี้ยงค่ะ นอนตื่นตอนสายไปถึงเที่ยง เวลานั้นลูกหลับนอนกลางวันแล้ว เขาตื่นก็หาข้าวในบ้านกิน อาบน้ำแต่งตัว แล้วขับรถกลับไปบ้านเขา ค่ำๆ ก็กลับมานอน ภาระในบ้าน ลูก จึงตกเป็นของเราทั้งหมด

    - เราขายของในเน็ตตั้งแต่ก่อนท้อง รายได้หลายหมื่นต่อเดือน เขาอยากได้อะไร ขอเราตลอด มาตอดเงินทุกวัน เหมือนกับว่าเรามีลูก 2 คน

 

 

(เป็นเพียงภาพประกอบเท่านั้น)

    - เราขายของจนมีเงินออกรถ แต่เราขับรถไม่เป็นค่ะ เราอยากออกเพราะอยากสร้างฐานะ ไม่ให้ใครดูถูก แต่กลับเป็นว่า การออกรถครั้งนี้สามีได้หน้าไปเต็มๆ มีแต่คนบอกสามีเราเก่งจังอายุเท่านี้ออกรถได้แล้ว 

    - เอารถเราออกไปใช้ทุกวัน เราเลยลองให้เขาจ่ายค่างวดรถ เราบอกว่าเดือนนี้เราไม่มี หามาจ่ายเองนะ สรุปว่าเขาไปขอแม่เขา แล้วก็ได้ค่างวดทุกเดือน ที่บ้านสปอย และตามใจ

 

 

    - ไม่มีภาวะผู้นำเลย แม้แต่นิดเดียว ไม่ว่าจะเรื่องอะไร ไม่กล้าพูด หรือแก้ปัญหา เราเองต้องออกตัวให้ตลอด

    - หลักการเยอะค่ะ บ้านเขาเป็นกันทั้งบ้าน ให้ความเห็น ทำไมไม่ทำแบบนั้น ทำไมไม่ทำแบบนี้ล่ะ แต่เธอเองก็ไม่ทำอะไรเลย

(เป็นเพียงภาพประกอบเท่านั้น)

 

 

    -  หวงเรามาก ไม่ให้เราออกไปไหนเลย วันๆ เราอยู่แต่ที่บ้าน กับออกไปส่งของแค่นั้น ไม่ให้เที่ยว ไม่ให้มีสังคม

    -  พ่อแม่เราเห็นพฤติกรรมแล้วก็ไม่ชอบ แต่แค่พ่อแม่เราไม่พูด เขาทำตัวน่ารังเกียจจริงๆ จนตอนนี้เราเองก็รังเกียจและไม่เหลือความรักแล้ว

    -  ที่บ้านเขาไม่เคยบอกลูกชายว่าให้หาเงินนะ ทำงานนะ จะได้เลี้ยงลูกเมีย เราแปลกใจมากว่าเวลาเห็นลูกกลับไปบ้านทุกวัน ไม่ถามลูกบ้างหรอว่าไม่ช่วยเมียเลี้ยงลูกหรอ

    -  เรากับครอบครัวเขาลงรอยกันดีค่ะ ไม่ได้มีปัญหาอะไรกัน เรื่องแม่ผัวกับลูกสะใภ้เหมือนในทีวีไม่มีเลยค่ะ

    - เมื่อก่อนสงกรานต์ สามีเราได้บวช1เดือน เราเลยแชตคุยกันว่า ถ้าเธอสึกออกมาแล้วทำตัวแบบนี้อีก เราไม่เอาเธอแล้วนะ เขาร้องไห้ ขอโอกาส บอกจะทำให้เรากับลูกสบาย สึกไปเขาจะเป็นคนใหม่

(เป็นเพียงภาพประกอบเท่านั้น)

    "ตอนนี้ผ่านมาได้ 15 วันแล้วที่เขาสึก เขายังคงทำแบบเดิม วนไปทุกวัน ในใจเราคือไม่เอาแน่ๆ แล้ว แต่อยากขอความเห็นว่า เขายังสามารถปรับตัวได้อยู่ไหม เรายังลังเล ถ้าเราเลิกเราจะเป็นแม่ม่ายตั้งแต่อายุยังน้อยรึเปล่า จะมีคนรังเกียจเราไหม พ่อแม่เราจะอับอายไหมคะ มันสับสนไปหมดเลยค่ะ เราเครียดมากๆ ตั้งแต่เขาเข้ามาในบ้านเรา เราไม่มีความสุขเลย ถ้าเราเลิก พ่อแม่เราเขาจะเข้าใจเหตุผลของเราไหมคะ"

    อย่างไรก็ตาม มีสมาชิกในพันทิปเว็บไซต์ ได้เข้ามาตอบกระทู้ดังกล่าวเป็นจำนวนมาก  เช่น

    สมาชิกล็อกอิน แมวเหมียวลายสีชมพู : แม่ม่ายอายุน้อย รู้จักทำมาหากิน ประพฤติตัวเป็นคนดี คนทั่วๆ ไปไม่มีใครตำหนิ หรือจะเลือกเป็นเมียที่มีผู้มาเกาะหลังกินไปวันๆ อีกหน่อยมีหนี้พนันบอลให้คุณใช้ท่วมหัว เลิกแคร์ปากชาวบ้านที่ไม่เคยมาให้ความช่วยเหลืออะไรยามเราทุกข์ร้อน 

    ส่วนพ่อกับแม่ก็เล่าให้ท่านฟัง ทุกอย่าง เข้าใจว่าสังคมของคุณอาจจะไม่ยอมรับ เรื่องการหย่า ทั้งๆ ที่เหตุผลที่เราต้องหย่าเพราะเลือกคู่ชีวิตผิด ไม่ได้หย่าเพราะเราทำตัวไม่ดีสักหน่อย สู้ๆ ยอมทนอึดอัดที่ต้องตอบคำถามพวกสอดรู้สอดเห็นสักพัก ดีกว่าต้องทนทุกข์ที่อยู่กับผู้ชายห่วยๆ ไปตลอดชีวิต

    สมาชิกหมายเลข 3991677 : ลูกใกล้จะเข้าโรงเรียนแล้วนี่ ให้เค้าขอตังค์ ปู่ย่ามาจ่ายค่าเทอมค่าชุดนักเรียนหลาน เราอย่าควักจ่ายเองค่าใช้จ่ายในบ้านก็เหมือนกัน ค่ากับข้าว ค่าน้ำค่าไฟ ค่าเน็ต ค่าผ่อนรถ ค่าของใช้ในบ้าน เวลาไปห้างก็ให้เค้าจ่าย เงินที่เราหามาได้ก็เก็บไว้ ไม่ต้องรายงานว่าได้เท่าไหร่หรอก เดี๋ยวเค้าขอไปผลาญหมด เค้าชอบอยู่แบบนี้ก็ให้อยู่ไปเถอะ ไม่ต้องจู้จี้เรื่องทำงาน จะทะเลาะกันเปล่าๆ ให้เค้าขอตังพ่อแม่มากๆ ให้พ่อแม่บ่นลูกเค้าเอง

(เป็นเพียงภาพประกอบเท่านั้น)

    สมาชิกหมายเลข 5255365 : แนะนำให้ปรับความเข้าใจด้วยเหตุ และผลกันก่อนนะครับ อย่าเอาอารมณ์และความรู้สึกเข้ามาผสม เพื่อลดผลกระทบที่จะเกิดถ้ามีอารมณ์เข้ามาด้วย ค่อยๆ คุยกันอย่างมีเป้าหมายที่ชัดเจน เช่น การวางเป้าหมายว่าเราจะมีเงินเก็บเท่านั้นเท่านี้ มีกิจการอะไรสักอย่างไหม ถ้าเขาไม่อยากเป็นลูกน้องใคร ก็ควรให้เขาได้บอกความต้องการว่าเขาอยากจะทำธุรกิจอะไรสักอย่างหรือไม่ ขอแค่ให้เขาได้พูดออกมาว่าอยากจะทำอะไร เราก็ยินดีสนับสนุนเขา เพราะอย่างน้อยมันก็คือการเริ่มต้น

    ถ้าต่างคนต่างโอเคในจุดนี้ก็จะง่ายขึ้นมาหน่อยเพราะอย่างน้อยเขาก็จะได้เริ่มในสิ่งที่เขาอยากทำ แต่ถ้าไม่เป็นดังหวังก็บอกความต้องการของเรา ว่าสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคตทั้งสองคนก็ไม่อาจจะเดินร่วมทางกันต่อไป ก็ขอให้เขาเคารพในการตัดสินใจของเราด้วย (เข้าใจว่าบางส่วนเกิดขึ้นจากการเลี้ยงดูมาตั้งแต่เล็กจนโต เมื่อจะปรับหรือเปลี่ยนอะไรก็คงต้องใช้เวลาและความอดทน อดกลั้น อยู่ที่เจ้าของกระทู้ จะสามารถทนกับสิ่งต่างๆ ได้มากแค่ไหน เพราะคนเราย่อมมีขีดจำกัด เป็นกำลังใจให้ในการตัดสินใจทุกๆ เส้นทางครับ)

กระทู้ต้นฉบับ >>> คลิกที่นี่

ข้อมูลและภาพจาก สมาชิกหมายเลข 4184986