เรื่องราวความน่ารักในวันนี้เป็นเจ้าตัวอ้วนอย่างเจ้าแมวตัวกลม ที่มีหน้าตาเหมือนลูกหมี ที่มีชื่อว่า น้องโอเลี้ยง เป็นแมวพันธุ์ผสมเปอร์เซียที่เจ้าของเดิมได้ประกาศหาบ้าน พร้อมกับพี่น้องในครอกนั้น

    ตอนนั้น คุณฝน มีความอยากเลี้ยงแมวอยู่ แต่ที่บ้านไม่เห็นด้วย โดยเฉพาะแม่ที่โวยวานหนักมาก คุณฝนเลยทำได้แค่ช่วยประกาศหาบ้านให้น้องแมวเหล่านั้นแทน

    ลูกแมวพี่น้องของเจ้าโอเลี้ยง ทยอยได้บ้านกันตัวแล้วตัวเล่า จนเหลือแค่เจ้าโอเลี้ยงที่ไม่มีบ้าน เพราะน้องมีขนสีดำ อาจจะไม่เป็นที่ต้องการของคน แต่เจ้าแมวเองกลับมีนิสัยขี้เล่น ขี้อ้อน และเวลาเธอไปหามันก็จะชอบอยู่ข้างๆ ไม่ไปไหน

    ด้วยนิสัยของมันทำให้คุณฝนถูกชะตา ผืนคำพูดแม่พาน้องแมวกลับบ้าน แต่แม่ก็ไม่ได้ว่าอะไรเยอะ เพราะเอาน้องกลับมาที่บ้านแล้ว ที่แม่ไม่ว่าอะไรเพราะดับหลวมตัวรับปากลูกไป “แม่เป็นภูมิแพ้ แต่ถ้าลูกจะเลี้ยง อย่าเอามาใกล้แม่นะ”

    พอมันตัวอ้วนกลมและโตขึ้น กลายเป็นว่าคุณแม่กลับเป็นฝ่ายเข้ามาหาเจ้าโอเลี้ยงเอง โอเลี้ยงก็รู้งาน ชอบเข้าไปอ้อนคุณแม่ด้วย สุดท้ายกลายเป็นว่าแมวไม่สนใจคนที่พามันเข้าบ้าน แต่มันดันไปติดคุณแม่แทนซะแล้ว

    ไหนว่าแพ้ขนแมวไงแม่ !!

    ตอนที่พาน้องกลับมาบ้าน ตอนนั้นอายุได้แค่ 2 เดือนเอง น้องเป็นแมวที่อ่อนแอ แต่เราก็ดูแลน้องอย่างดี ป้อนนมแพะ สอนกินอาหารต่างๆ ช่วงแรงน้องไม่สบายบ่อยมาก ไปหาหมอบ่อยมาก 

    แต่โชคดีที่มีคุณหมอให้คำแนะนำเรื่องการเลี้ยงและดูแลน้อง คุณฝนได้ดูแลน้องตามคำแนะนำของหมอ เจ้าแมวเองก็ไม่ดื้อไม่ซนกินยารักษาตัวได้อย่างง่ายดาย และสุดท้ายน้องแข็งแรงจนทุกวันนี้

    พอโตขึ้นคิดว่าจะอยู่อย่างมีความสุขแล้ว แต่ก็มีน้ำท่วมในหมู่บ้านซะงั้น เรากับคุณแม่เลยต้องอุ้มน้องแล้วหนีน้ำไปด้วย ของในบ้านก็ตลอดปล่อยเลยตามเลย

    เรากับแม่เลยจะไปเช่าโรงแรมอยู่ แต่โรงแรมไม่อนุญาติให้เลี้ยงแมว เราเลยต้องไปนอนอยู่หน้าโรงพยาบาล แม้ว่าช่วงเวลาแบบนี้ที่เราเองกำลังทุกข์ยาก แต่เราก็ไม่คิดจะทิ้งน้องเลยสักครั้ง 

    พอน้ำลดเราก็กลับบ้าน แม่กับเราช่วยกันเก็บของทำความสะอาดบ้าน แต่มันมีงูอยู่ด้วย เรากับแม่ไม่เห็น แต่โอเลี้ยงเห็น มันเลยเดินไปกัดชายผ้าถุงแม่ แล้วลากไปดูงูที่บ้าน 

    พอได้เห็นงูก็เลยร้องเรียกคนแถวนั้น แต่งูมันตกใจเสียงเรามันก็จะเข้ามาทำร้าย แต่เจ้าโอเลี้ยงเอาตัวมาขวางได้ สุดท้าย... งูก็ถูกจัดการ เราและแมวก็ปลอดภัย 

    ตั้งแต่นั้นมา แม่ก็รักโอเลี้ยงมากขึ้น แม่รักและตามใจมันทุกอย่างเลย ทั้งแม่ทั้งแมวไม่ห่างกันเลย... อย่างที่บอกว่าแม่เป็นภูมิแพ้ แต่เราได้ปรึกษาคุณหมอ จนทำให้แม่อยู่ร่วมกับน้องแมวได้โดยไม่มีปัญหา

    นอกจากความกล้าหาญของมัน มันยังทำหน้าที่ช่วยลดความเครียดให้ที่บ้านได้ แถมยังมอบรอยยิ้มและความสุขให้เราได้ เพราะก่อนหน้าจะรับมันมาแม่เครียดและมีปัญหาเรื่องอารมณ์ แต่พอมีโอเลี้ยงมาอยู่ดี แม่ก็อารมณ์ดีขึ้น หายเครียด สุขภาพก็ดีขึ้นด้วย

    เมื่อมรสุมชีวิตได้ผ่านไป เราจึงทำทุกอย่างเพื่อให้โอเลี้ยงมีชีวิตที่ดีที่สุด มีความสุขที่สุด และให้ทุกอย่างที่มันต้องการ เพื่อตอบแทนในความซื่อสัตย์และความสุขที่มันมอบให้.. 

และจะรักมันจนลมหายใจสุดท้าย... และสุดท้ายเจ้าโอเลี้ยงก็ได้จากเราไปอยู่ดาวแมวแล้วนะ

.

.

.

.

.

ที่มา : โอเลี้ยง แมวหน้าหมี, โลกของโฮ่ง